W 2013 roku obchodzono 150. rocznicę śmierci Theodora Erdmanna Kalidego.
Theodor Erdmann Kalide (1801−1863)
Theodor Erdmann Kalide urodził się 8.02.1801 roku w Królewskiej Hucie, zmarł 23.08.1863 roku w Gliwicach, pochodził z rodziny o tradycjach hutniczych. Po skończeniu gimnazjum w Gliwicach rozpoczął pracę w modelarni Królewskiej Odlewni Żeliwa. W 1819 roku wyjechał na studia do Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie. Uczył się w pracowniach dwóch znakomitych rzeźbiarzy, Johanna Gottfrieda Schadowa i Christiana Daniela Raucha. W latach 1821−1824 pracował nad rzeźbami animalistycznymi „Lew czuwający” i „Lew śpiący”. Znaczącymi dziełami w twórczości artysty były miniatury pomników Fryderyka Wilhelma III i Fryderyka Wilhelma IV. W 1831 roku został mianowany „artystą akademickim” i założył pracownię w Berlinie. W latach 1831−1856 wykonał swoje najlepsze dzieła, był cenionym berlińskim rzeźbiarzem, tworzył rzeźby w marmurze, odlewy żeliwne i brązowe. W 1832 roku wykonał rzeźbę „Waza prowincji” dedykowaną królowi Fryderykowi Wilhelmowi II. Dwa lata później wyrzeźbił fontannę „Chłopiec z łabędziem”, potem „Dziewczynę z lirą”. W 1839 roku wykonał pomnik konny Fryderyka Wielkiego we Wrocławiu, a dla przemysłowca Franza Winklera z Katowic wyrzeźbił w marmurze „Bachantkę na panterze”. W 1851 roku wykonał dla Królewskiej Huty pomnik hrabiego Fryderyka Redena. Ostatnim znaczącym dziełem artysty była wyrzeźbiona w marmurze „Matka Boska z Dzieciątkiem” dla kościoła p.w. Św. Krzyża w Bytomiu-Miechowicach (z 1860 r.).
