O projekcie

Czarna pamięć – górnicze miejsca pamięci

Pomimo wielu lat, które upłynęły od pierwszych likwidacji kopalń na Śląsku, dziedzictwo górnicze nadal stanowi ważny składnik lokalnej tożsamości. Dawne historie i tradycje górnicze wykorzystywane są wśród przedsięwzięć kulturalnych, istnieją grupy aktywistów lokalnych strzegących tradycji i historii wymierającej branży, a zabytki pogórnicze stanowią istotny punkt na mapie turystycznej regionu. Celem projektu jest spojrzenie na dzieje górnictwa i jego wpływ na społeczność lokalną z pryzmatu górniczych miejsc pamięci. W każdym z wytypowanych miejsc zajmować się będziemy poznaniem wydarzenia i postaci z nim związanych oraz poziomem świadomości o jego istnieniu wśród społeczności lokalnej. W obrębie naszego zainteresowania znajdować się będą zarówno upamiętnienia ofiar pracy w kopalniach, miejsca pochówku ważnych osobistości kadry górniczej oraz sposoby upamiętnienia tradycji działalności górniczej. Pochodzenie tych miejsc jest równocześnie związane z odgórnymi inicjatywami jak również nieformalnym, spontanicznym działaniem społeczników, ratujących tradycje, których współuczestnikami byli dotychczas.

Geneza projektu wywodzi się z potrzeby objęcia opieką zagrożonych zapomnieniem miejsc pamięci związanych ze śląskim górnictwem. Dotychczas miejsca te nie doczekały się ponadregionalnego opiekuna, który dążyłby do promocji tej tematyki, zintegrowania środowisk czynnie zajmujących się opieką nad nimi bądź zainteresowanych podjęciem takiej roli oraz proponującego aktywną formę włączenia ich do przedsięwzięć edukacyjno-kulturalnych. W ramach projektu zostanie zorganizowana dokumentacja terenowa mająca na celu prezentację bieżącego stanu zachowania górniczych miejsc pamięci. Z myślą o popularyzacji tej tematyki planowany jest szereg działań m.in. warsztatów edukacyjnych, spotkań z animatorami kultury oraz wycieczek. Dla zwiększenia zasięgu efektów utworzona zostanie podstrona internetowa Instytutu prezentująca historię związane z górniczymi miejscami pamięci. Z myślą o dzieciach i młodzieży szkolnej opracowane zostaną także propozycje konspektów lekcji, które będzie można wykorzystywać do prowadzenia zajęć z historii oraz edukacji regionalnej. Całość projektu podsumowywać będzie publikacja książkowa w formie przewodnika po miejscach pamięci. Działania związane z zadaniem będą realizowane równocześnie na terenie województwa śląskiego oraz dolnośląskiego.

***

Historia jest pamięcią, twierdził Henri Bergson. Fenomen pamięci porządkuje nasze trwanie. Pozwala kształtować się nowym pokoleniom wobec tego, co minione. Potrzebujemy pamięci by móc – indywidualnie i zbiorowo – nadawać i przyswajać tożsamość. Z myślą Francuza może korespondować porzekadło łacińskie, przypisywane Lotariuszowi I: tempora mutantur et nos mutamur in illis – czasy się zmieniają i my wraz z nimi. Historia wymaga wystąpienia powierników i miejsc pamięci, niczym słynna proustowska herbata lipowa z nieodłącznymi magdalenkami, wskrzeszająca wspomnienia o osobach, miejscach oraz zajściach.

Troskę o pamięć charakteryzującą obszar Górnego i Dolnego Śląska wyraża projekt realizowany od 2019 roku przez Instytut Myśli Polskiej im. Wojciecha Korfantego nazwany: „Czarna pamięć – górnicze miejsca pamięci”. Działania związane z jego wprowadzaniem skupiały się na uchronieniu od zapomnienia wymierającej tradycji górniczej. Symbioza przemysłu wydobywczego i lokalnych społeczności, a także wynikające z nich dziedzictwo materialne i niematerialne domagała się zawarcia w aktywistycznej formule edukacji kulturowej, wypełnianej w licznych działaniach pracowników naszego Instytutu – dokumentacji zabytków pogórniczych, kwerendach, warsztatach, spacerach edukacyjnych, dokumentacji filmowej w końcu upamiętnianiu górniczej pracy oraz jej ofiar i miejsc pochówku.

dr Michał Sikora

***

Z całym przekonaniem trzeba poprzeć niezwykle cenną – nie tylko w kategoriach naukowych, ale także w kategoriach społecznych i kulturowych  inicjatywę zawartą w projekcie „Czarna pamięć – górnicze miejsca pamięci”. I dodać tu wyraźnie trzeba, że owa „barwa” w tym kontekście nie oznacza absolutnie czegoś negatywnego. Przeciwnie. Tu nie chodzi też o jakiekolwiek skojarzenie z „czarnymi dziurami”, i typowymi dla nich „defektami czasoprzestrzeni”; nie chodzi też o popularną przenośnię, leksykalnie wyjaśnianą, iż są to jakieś „groźne miejsca, które wciągają i z których nic nie wraca”. W przywołanym projekcie cel merytoryczny jest jednoznacznie zdefiniowany. Chodzi o zintegrowanie sił intelektualnych w badaniu dziedzictwa górniczego. Konkretnie chodzi – jak czytamy – „o spojrzenie na dzieje górnictwa i jego wpływ na społeczność lokalną z pryzmatu górniczych miejsc pamięci”. Oczywiście chodzi o górnośląskie społeczności lokalne. Jest to zadanie – jak rozumiem – dla przedstawicieli wielu dyscyplin; zarówno historyków, socjologów, kulturoznawców, literaturoznawców, etnologów, historyków obyczaju, czy antropologów kultury. A nie można też, w naszych górnośląskich realiach, pomijać folklorystów i ich – na co wskazuje udatnie Janina Hajduk-Nijakowska – nowych spojrzeń. Także tych dotyczących „doświadczania pamięci”. W efekcie jakże płodne wydają się w tym kontekście wszelkie styki interdyscyplinarne; zawsze płodne poznawczo i inspirujące.

Fragment referatu wygłoszonego 30 listopada br.: (Marian Grzegorz Gerlich, Swojska ekumena i jej wyodrębniane miejsca w pamięci zbiorowej górnośląskich społeczności górniczych. Ciągłość i zmiana)

***

Pamięć o dziedzictwie górniczym ma szansę przetrwać także dzięki projektowi realizowanemu przez Instytut Myśli Polskiej im. Wojciecha Korfantego. Spojrzenie na górnicze miejsca pamięci jako na ważne nośniki pamięci, ich inwentaryzacja, upowszechnienie o nich wiedzy, niewątpliwie przyczyni się do zachowania i budowania pamięci. Wzrasta także świadomość wartości tychże obiektów w kontekście kultury regionalnej/kultury górniczej. Pamięć o każdym dziedzictwie, także tym górniczym, musi być nieustannie konstruowana, zwłaszcza w kolejnych pokoleniach, które nie zawsze czują związek z przeszłością, które muszą ją dopiero poznać i zrozumieć. Stąd tak ważne są rozmaite działania skierowane do różnych grup osób, a zwłaszcza do przedstawicieli młodego pokolenia niezaznajomionego z dziedzictwem górniczym, a przez to też przez nich niezauważanego. (Fragment referatu wygłoszonego 30 listopada br.: Dorota Świtała-Trybek, Dziedzictwo górnicze – między tęsknotą a nadzieją. Rzecz o wybranych praktykach memoratywnych)

Materiały dodatkowe

Poniżej można pobrać scenariusze lekcji Czarnej Pamięci, przeznaczone dla nauczycieli klas VII i VIII szkoły podstawowej lub wszystkich klas szkół ponadpodstawowych.

Oprócz tego zachęcamy do zapoznania się z Mapą Górniczych Miejsc Pamięci, którą będziemy na bieżąco rozwijać, do czego również zachęcamy i państwa. Jeśli w Twojej okolicy jest miejsce górniczej pamięci, skontaktuj się z nami – zdokumentujemy je i uzupełnimy naszą bazę. Mapą zajmuje się Aleksandra Goniewicz: a.goniewicz@instytutkorfantego.pl

Finansowanie

Projekt dofinansowano ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.